مناجات با خداوند و روضۀ سیدالشهدا علیه السلام
بایـد به التـماس گـدایان نـظـر کـنند آنانکه خاک را به دم خویش زر کنند امشب بناست با من آلـوده سر کـنند سرمـایۀ بـکـای مـرا بیـشـتـر کـنـند حـالا هـجـوم خـیـل گـدا را قـبـول کن یا رب بحـقّ فـاطـمـه ما را قـبـول کن از هرچه زشتی است خدا توبه میکنم از زنـدگی بـدون دعـا توبه مـیکـن از غیبت و دروغ و ریا توبه میکنم از دور بودن از شهـدا تـوبه میکـنم بد کردهام به حق خودم عـفـو کن مرا با قوم و خویش قهر شدم عفو کن مرا شبهای جمعه خیری و خیرات من چه شد یاسین برای شادی اموات من چه شد آن برکتی بود به اوقات من چه شد انس همیشگی به روایات من چه شد؟! از یـاد یـار غـفـلـت مـن اشـتـبـاه بـود با این و آن رفـاقـت مـن اشـتـبـاه بـود امشب تمام نغمه لبها علی عـلیست ذکری که نقش بسته بدنیا علی علیست حرزی که بسته شیعه به لب یا علی علیست زهرا نگاه کرده به هرجا علی علیست بابای ما علیست مسیحای ما علیست شکرخدا که مرجع اعلای ما علیست گفتم عـلی و از نجف آمد ندا حسین ای شیعه با علی تو بگو یکصدا حسین لـبیک یا غـریب و لـبیک یا حـسین صلّو علی رقیه و صلّو علی حسین یک یا رقـیـه بوده هـمـیـشه دوای من جـانـم فــدای دخــتـر اربـاب بـیکـفـن جانـم فـدای بـازوی شـلاق دیـدهاش جانم فـدای عـمۀ محـنت کـشـیدهاش جانم فدای موی به هر سو کشیدهاش آن قـد زیر چکمۀ دشمن خـمـیدهاش جـانـم فـدای دلهـرههـایـش بـرای شـاه وقـتی که بود غـلـغـلـهای بین قـتـلگـاه |